De stoel is door de bank genomen
Het is een triest verhaal
Ach, je kon het aan zien komen
De bank heeft geen moraal

De stoel is door de bank genomen
Niet vies van vrijerij
Maar wat haar nu is overkomen
Maakt haar absoluut niet blij

Terwijl zij rustig stond te pitten
Werd zij besprongen, vernederd en besmeurd
De bank, die kan er niet mee zitten
Ach, het is nu eenmaal zo gebeurd

De bank, die zich door de bank genomen
Niet laat leiden door gevoel
Denkt dat hij er wel mee weg zal komen
Ze draait wel bij, die stoel

De stoel is echter vastbesloten
Je excuses, zeg dat het je spijt
Anders zorg ik dat je wordt opgesloten
En lange tijd in de bajes slijt

De bank voelt dat de stoel hem nu laat zakken
Jeetje, zegt hij, dat is zuur
Je hebt me flink te pakken
Ik sta met mijn rug tegen de muur

De bank erkent zijn fout en zegt dat het hem spijt
Kun je me alsjeblieft vergeven?
De stoel zegt niets, ze neemt de tijd
Ze denkt: hij wacht maar even

De stoel is door de bank genomen
Vergevingsgezind van aard
En dus is het toch nog goed gekomen
En worden ze samen als bankstel bejaard