Over straat met handdoek, zeepje en schone onderbroek
Precies op de afgesproken tijd belde hij aan. Ik liep naar de gang en opende de voordeur. Meteen werd ik getroffen door koude regendruppels, die door de stormachtige wind naar binnen werden geblazen. “Kom snel binnen”, nodigde ik de man die voor mijn voordeur stond uit. “Mag ik eerst even een foto van het huisnummerbordje maken?”, vroeg hij. Ik had daar geen zwaarwegende bezwaren tegen.
Nadat hij de foto had gemaakt, stapte de man naar binnen. “Ik zal me even voorstellen”, zei hij. Hij stak zijn hand naar me uit en noemde zijn naam. Terwijl we zo even hand in hand stonden, vertelde ik hem ook mijn naam. Op dat moment was ik de zijne alweer vergeten. Ik ga er maar vanuit dat hij me dit niet kwalijk zal nemen. De kans dat we elkaar ooit weer zullen ontmoeten, is sowieso heel erg klein. En mocht dit wel het geval zijn, verwacht ik niet dat hij me aanspreekt en vraagt: “Zeg Gert, weet je nog hoe ik heet?”
Gastvrij als ik ben, bood ik de man een kop koffie aan. Hij sloeg mijn aanbod echter resoluut af. Hij had het druk en wilde meteen aan het werk. En dus ging hij foto’s maken van mijn toilet en even later van mijn badkamer. De man is namelijk in dienst van de aannemer die in opdracht van de woningcorporatie mijn badkamer en toilet komt renoveren. Zijn bezoek van vandaag was bedoeld om te inventariseren wat er allemaal moet gaan gebeuren. Het wordt een ingrijpende klus, die de nodige tijd zal duren, zo begreep ik uit zijn woorden.
“We gaan in zestig huizen aan de slag”, legde de man me uit. “We beginnen in februari en verwachten eind april klaar te zijn. U moet er op rekenen dat we twaalf tot vijftien werkdagen bij u bezig zijn.” “Poeh, dat is me nogal een tijd”, merkte ik op. “Ja”, antwoordde de man. “En in die tijd kunt u niet naar het toilet en ook niet douchen.” “Geen probleem”, zei ik manmoedig. “We houden het wel op.” Maar dat was niet nodig, zo vertelde de man. “U krijgt tijdelijk een chemisch toilet en in de buurt komt een unit waar u kunt douchen.”
Nadat hij deze woorden had uitgesproken, keek hij me aan om de opluchting op mijn gezicht waar te nemen. Er was echter geen sprake van opluchting, want bij het horen van de geboden oplossing schoot ik vol in de stress. Chemisch toilet, unit om te douchen… Nee, dat wordt kamperen. En als ik ergens een hekel aan heb, is het wel kamperen. Ik heb het ooit een keer gedaan. Ik zie me nog vol schaamte met die wc-rol in mijn hand dat hele eind over de camping lopen naar het toiletgebouw. Ik weet wel dat het op zich niet bijzonder is. Iedereen moet nu eenmaal van tijd tot tijd naar het toilet. Ik heb vele campinggasten met wc-rollen in hun hand voorbij zien lopen. Ik vind het helemaal niks.
Nu weet ik wel dat ik straks een chemisch toilet krijg en dus niet met een wc-rol over straat hoef, maar toch. Ik vind zo’n chemisch toilet eerlijk gezegd ook geen fris idee. En dan moet ik straks douchen in een unit die ergens in de buurt komt te staan. Ik zie me nu al op straat lopen met m’n handdoek, washandje, zeepje en schone onderbroek. Of ik kijk uit mijn keukenraam en zie buren voorbij komen met hun handdoeken, washandjes, zeepjes en schone onderbroeken. En het ergste is… Je moet wel. Ga je niet, dan heb je binnen de kortste keren een naam in de buurt: Die viezerik gaat nooit douchen. En je moet ook heel erg uitkijken wanneer je gaat douchen. Keer maar om wanneer net als jij de deur uit wil gaan de buurvrouw van een paar huizen verderop voorbij loopt met haar handdoek, washandje, zeepje en schone onderbroek. Want voor je het weet heb je een naam in de buurt: Die viezerik gaat weer douchen.
Natuurlijk verheug ik me op een nieuwe badkamer en een nieuw toilet. Maar tegen drie weken afzien, zie ik op. Misschien valt het mee en gaat het allemaal wat sneller. Daar houd ik mijn hoop op.
Leuk hoor Gert. Het gaat je vast wel lukken. En met een tijltje bij het aanrecht kom je ook een heel eind hoor. Vroeger hadden we niet anders.
Leuk stuk weer Gert. Succes met alle besognes. Ik weet wat het is. Net een keuken verbouwd. Gelukkig hoefde ik daar niet te douchen.
Als je wil, kun je ook bij het Open Venster douchen. En naar de wc. Met een gratis kop koffie.
”Voor je het weet heb je een naam in de buurt: Die viezerik gaat weer douchen..” Dat zijn de zinnen waar de liefhebber van de ironie het voor doet. Het korte verhaal is een vak, dat je uitmuntend beheerst. Mijn complimenten, Gert.
Och och wat een ellende, daar zit je inderdaad niet op te wachten en als er wordt gezegd: “Je krijgt er iets moois voor terug”, heb je nu ook niets aan. Ik kan me voorstellen dat je er tegenop ziet maar ik moet altijd zo lachen hoe jij het beschrijft. Een leuk verhaal is bij jou grappig maar ook al is het vervelend dan is het ook grappig! Jij kan dat! Het duurt nog even voordat ze gaan beginnen maar wens je alvast succes. Het gaat jou wel lukken hoor. Aan de gootsteen kan er ook veel gewassen worden en zelfs die krul in jouw kuif 😉
Heb inmiddels ook de andere verhalen gelezen en met plezier 🙂
Mooi. Dan ga ik weer nieuwe schrijven. 🙂