Raar jaar
Gisteren kreeg ik een kerstkaart. Dat is in deze tijd van het jaar natuurlijk niet zo bijzonder. Hoewel ik zelf al een aantal jaren geen kerstkaarten meer verstuur, krijg ik er nog altijd een flink aantal toegestuurd. Maar het kaartje dat ik gisteren ontving, is wel heel bijzonder. Door de persoonlijke boodschap die erin geschreven is. ‘Ik wil je nog heel hartelijk bedanken voor je mooie en lieve woorden over Jetty en dat je er was om afscheid van haar te nemen. Het is een troost voor ons om te weten dat ze er was voor anderen. Dit betekent veel voor ons. Van alle kinderen van Jetty. Hanneke.’
Ik mis Jetty van Rooy. Sinds haar plotselinge overlijden, begin november, is het stil op Twitter en WordFeud. Haar overlijden was één van de dieptepunten van het jaar dat bijna achter ons ligt. Het was voor mij een bijzonder jaar. Een jaar waarin ik op persoonlijk vlak flinke stappen heb gezet en uitermate plezierige momenten heb beleefd. Maar het was ook een jaar met intens verdrietige gebeurtenissen. Dit was een jaar waarin lach en traan elkaar in hoog tempo opvolgden en afwisselden. Ik vind het eigenlijk een raar jaar.
Het begon heel positief. Ik had mijn huis opgeknapt en genoot van het resultaat van mijn werk en van de nieuwe spullen. Ik ging voor het eerst na ruim dertig jaar een midweekje alleen op vakantie. Bedoeld om even wat afstand te nemen van een lastige thuissituatie. Het was een fantastische ervaring. Het lukte me om afstand te nemen, ik ging op bezoek bij mijn nicht Corrie en had een gezellige middag in Zutphen met Facebookvriend Jeroen van Sluijters.
De lastige thuissituatie is er echter nog altijd en is eigenlijk alleen maar complexer geworden. Want waar het kind dat in een eigen denkwereld leeft, behoefte heeft aan orde en regelmaat, loopt het andere kind een behoorlijk eind van huis stage en is er –vaak door slecht functioneren van de NS- absoluut geen sprake van regelmaat. Maar we redden het, al kost dat vaak de nodige moeite en heel veel energie. We zijn nog met z’n drietjes en daar ben ik ontzettend blij mee.
Het was ook een jaar met toenemend geweld. Ik maak me daar zorgen om en heb me daarom ook afgevraagd of ik mijn kleinkinderwens nog wel mag koesteren. Ik heb u in een verhaal van deze zorg deelgenoot gemaakt. Absoluut dieptepunt dit jaar was natuurlijk het neerhalen van vlucht MH17, waarbij zoveel onschuldige slachtoffers zijn gevallen. Met tranen in mijn ogen heb ik gekeken naar de beelden van de respectvolle ‘thuiskomst’ van de slachtoffers.
Terwijl de gebeurtenissen rond MH17 wereldnieuws waren, gebeurde er ook iets dat het nieuws niet haalde. Mijn collega Boudewijn Dijkstra zag zijn wereld instorten toen hij te horen kreeg dat hij de slopende spierziekte ALS heeft. Ik heb met Boudewijn een aantal jaren samengewerkt op zolder van kantoor Gouda. Sinds enkele maanden waren we weer ‘buurmannen’ in kantoor Rotterdam. Inmiddels is zijn bureau leeg en volg ik de bewonderenswaardige manier waarop hij met zijn ziekte omgaat op Facebook.
De grootste klap dit jaar kwam op 5 augustus. Het overlijden van Nel Hoeijmans. Formeel een tante van Tiny, maar qua leeftijd en in de omgang eigenlijk meer zussen. Nel was heel belangrijk voor ons gezin. Zij was er altijd voor ons en hielp ons ook heel intensief in de laatste weken van Tiny’s leven. En ook na het overlijden van Tiny was ze er voor mij en mijn kinderen. Voor mijn kinderen was Nel eigenlijk de oma die hun echte oma niet kon en/of wilde zijn. Elke vakantie werd bij tante Nel en oom Ben doorgebracht. En na terugkeer hoorden we hun verhalen over de leuke dingen die ze allemaal hadden gedaan. En ze kwamen ook altijd terug met een moeilijk woord dat ze van oom Ben hadden geleerd. Deze week had ik het met mijn dochter over een bericht dat zij op Facebook had geplaatst. “Vroeger reageerde tante Nel er altijd op”, zei m’n dochter. “Maar ja, dat kan niet meer.”
En toen was er in november het overlijden van Jetty van Rooy. Ik kende haar niet persoonlijk, maar had een jaar of drie dagelijks contact met haar op Twitter en WordFeud. Het was een schat van een mens, die heel erg met mijn gezin meeleefde. Ik ben bij haar uitvaart geweest. Omdat ik het gevoel had dat ik het goed moest afsluiten. Ik ben blij dat ik dat heb gedaan, maar toch kijk ik af en toe nog wel eens op WordFeud of Jetty toch nog een woordje heeft gelegd.
Ondanks al deze trieste gebeurtenissen was 2014 voor mij toch ook een heel positief jaar. Trok ik mij de afgelopen jaren terug in de veilige virtuele wereld van Twitter en Facebook, dit jaar ben ik naar buiten gekomen. Ik ga steeds vaker met mensen ergens een bakje doen. En daar geniet ik van. Ik heb dit jaar mijn eerste echte culinaire ervaring beleefd toen ik samen met Petra Blankwaard in Hofstede Meerzigt in Zoetermeer het 2-jarig bestaan van mijn website vierde. Ik heb de smaak te pakken. En dus zat ik afgelopen vrijdagavond met Marga Kessenich, die ik een aantal jaren geleden heb leren kennen toen ik voor Het Streekblad een interview met haar had, bij Hoeve Kromwijk in Zoetermeer. En wederom was het genieten. De volgende afspraak komt eraan, want ik heb mijn oud-collega Egbert Egberts beloofd om binnenkort onder het genot van een kop koffie (of twee) met wat lekkers bij te praten. We moeten alleen nog een datum prikken.
Ik realiseer me dat ik eigenlijk een enorme bofkont ben. Ik heb het goed en ken inmiddels mooie mensen die bereid zijn om af en toe wat van hun tijd met me te delen. Daar geniet ik van. Ik leef weer.
Het bijna voorbije jaar was een raar jaar. Maar toch ook wel weer een mooi jaar.
Ik wens u allen mooie kerstdagen en een goed 2015.
Mooi stukje Gert,
Ik wens jou en je gezin fijne kerstdagen en een goed 2015
Mooi roereitje vol zielseroerselen. Een prachtig 2015 gewenst
Openhartig mooi Gert. Ik wens jou voor 2015 enkel positiviteit en veel roereitjes!
Mooi om op deze manier met jou door jouw jaar 2014 te gaan! Veel geluk, warmte, liefde en inspiratie voor 2015 toegewenst!
Een jaar waarin je opnieuw dierbaren bent verloren. En waarin weer blijkt hoe belangrijk het is om de fijne momenten te koesteren.
Ik wens jou en je zoon en dochter een fijne kerst en een mooi 2015.
Gelezen met een lach en een traan.
Fijne kerstdagen en alle goeds voor 2015 !
Dank je voor je mooie jaaroverzicht, ondanks de verdrietige verliezen.
Verwonder en herinner en niet alleen met de kerstdagen. Alle goeds gewenst in 2015
Wat mooi dat je dit ‘rare’ jaar een plaatsje op je website hebt gegeven Gert! Een jaarboek met hoogte -en dieptepunten die je gedenkwaardig (bijna) kunt afsluiten. Ik wens je heel fijne feestdagen toe met je gezin en een gelukkig en gezond 2015!