Ontwaken
De laatste weken heb ik nogal moeite om in slaap te komen. Ik ben dan wel moe en heb ook wel slaap, maar als ik eenmaal in bed lig, wil de slaap niet komen. Het maakt niet uit hoe ik in bed lig. Op m’n linkerzij, rechterzij, rug of buik, het maakt geen verschil. Ik lig wakker.
Als ik ’s avonds (of ’s nachts) in bed stap, draai ik me doorgaans meteen op mijn linkerzij. Noem het een gewoonte. Mijn hoofd heeft het kussen nog niet geraakt of er schiet al een woord te binnen. Een woord dat me dan bezighoudt en de meest vreemde gedachten met zich meebrengt. Meestal draai ik me binnen vijf minuten om naar mijn rechterzij. Dat doe ik vooral omdat ik al een tijdlang lang last heb van een pijnlijke linkerschouder. Maar dit ter (linker)zijde.
Het omdraaien naar mijn rechterzij brengt wel verlichting van de pijn aan de linkerzijde, maar het woord in mijn hoofd spookt gewoon door. Hiermee is in elk geval wel het bewijs geleverd dat de rare kronkel in mijn hersenen zich zowel links als rechts bevindt.
Afgelopen nacht stapte ik in bed en draaide me op mijn linkerzij. Het was direct raak. ‘Ontwaken’ was het woord van de nacht. Daar ben ik lekker mee, bedacht ik me nadat ik me al snel op mijn rechterzij had gedraaid. (U weet inmiddels waarom ik dit doe). Om te kunnen ontwaken moet je namelijk slapen. En dat deed ik dus niet. Ik lag wakker. Nu wordt wakker liggen ook wel waken genoemd. Dat wil je niet. Je wilt niet de hele nacht waken. Daar kan ik echt van wakker liggen. Dus bedacht ik dat het goed zou zijn om een manier te vinden om te kunnen ontwaken. Zoals er ook manieren zijn om te ontstressen. Zo kwam ik tot de conclusie dat ontwaken dus eigenlijk dezelfde betekenis heeft als inslapen. Het bracht rust in mijn hoofd en ik ontwaakte. Ik droomde mooie dromen.
Toen ik vanmorgen ontwaakte en op de wekker zag dat het nog vroeg was, heb ik me nog maar eens omgedraaid. Eerst op mijn linkerzij, maar al snel weer op mijn rechterzij. En het lukte. Ik ontwaakte weer en was al snel in diepe rust. Het is een geruststellende gedachte dat ik door ontwaken niet meer wakker zal liggen.
“Slaap je niet dan rust je toch” zei mijn moeder altijd. Maar nachten van draaien en draaien breekt je op, of liever gezegd, het breekt je af.
Ondanks dat ik geen pijn in mijn schouder heb, zijn dit soort nachten voor mij ook heel herkenbaar, helaas.
Toch heb ik genoten van je verhaal en jij weet door het ontwaken er weer zo’n leuke draai aan te geven.
Als mijn nachten ‘draaierig’ zijn dan blijf ik niet in bed liggen maar ga rondspoken en kruidenthee drinken en spook nog wat verder rond om toch daarna weer een nieuwe slaappoging te gaan proberen.
Je hebt me wel op het idee gebracht want zou ontspoken iets voor mij zijn Gert?
Jij tovert met woorden dus wie weet 😉
Ik heb in mijn leven ook geregeld perioden met een slaapprobleem. In het verleden ging ik dan ook mijn bed uit. Vooral in de periode dat Tiny er nog was en luidruchtig naast mij lag te snurken. Als porren en duwen dan niet hielp, werd ik steeds bozer, waardoor ik helemaal niet meer in slaap kon komen. Dan ging ik naar beneden, zette de tv aan en rookte een sigaret. Van daarna slapen kwam echter nooit veel terecht, want er werd nog volop gesnurkt. Destijds vond ik dat niet fijn, maar ik zou er nu alles voor over hebben om haar naast me te hebben. En dan mag ze snurken zo hard als ze kan.
Nu zijn het vaak woorden en gedachten die me wakker houden. Als dat gebeurt, pak ik mijn iPad en tik (zonder leesbril) een trefwoord in. Dat levert soms rare woorden op, maar gelukkig begrijp ik de volgende ochtend nog wel wat ik bedoeld had in te tikken. Vaak begin ik in gedachten aan een verhaal. Dat is dan kennelijk zo saai dat ik uiteindelijk toch in slaap val.
Dus misschien voor jou een idee om in bed in gedachten aan een spookverhaal te beginnen. Niet te eng natuurlijk, want dan kun je helemaal niet meer slapen.
Succes met spoken en ontspoken. 😉