Ode aan een straatlantaarn
Al jaren sta je daar,
plichtsgetrouw aan de overkant.
Stilletjes, vaak niet opgemerkt
dat je elke avond werkt.
Mensen zien je soms niet staan
En lopen lomp tegen je aan.
Honden met hoge nood
heffen bij jou vaak een poot.
Jij accepteert het allemaal,
Terwijl je weet: ik sta voor paal.
Maar zonder klagen,
doe jij aan het eind van alle dagen
stilletjes je plicht
en geef je licht.
Al jaren sta je daar,
plichtsgetrouw aan de overkant.
En ik ben je dankbaar,
Dat je elke avond brandt.
Zo, je kunt dus ook al dichten Gert. Leuk gedicht over die eenzame lantaarnpaal.
Ik wil meer van je lezen.
Ik heb het licht gezien, dankzij jouw eitje
Erg leuk gedichtje