Ode aan de toiletborstel
Stilletjes staat hij in een hoek
Wachtend op bezoek
Dat zich in hoge nood
Met de billen bloot
Aan hem vertoont
Als de gast van de nood is verlost
Is hij paraat op z’n post
Om na het poepen en pissen
Alle sporen uit te wissen
Elk hoekje wordt grondig geschoond
Zonder enig protest
Doet hij zijn stinkende best
Het is tijd zijn werk te waarderen
En hem met een gedichtje te eren
Toiletborstel met een ode beloond