Deze week moest ik bij mijn huisarts een herhaalrecept aanvragen voor een medicijn dat ik gebruik. Nog niet eens zo heel lang geleden belde ik daarvoor mijn huisarts, die schreef een recept uit, deed dat in een envelop en prikte die op het prikbord in de hal van de praktijk. Dat deed hij natuurlijk niet zelf. Dat deed zijn assistente. Tegen het eind van de middag ging ik naar de praktijk, haalde mijn recept op, reed ermee naar de apotheek en nog dezelfde dag had ik mijn medicijnen in huis.

Maar zo werkt het niet meer. Na de enveloppen kwam het inspreken van een bandje. Dan kon ik de gevraagde medicijnen de volgende dag ophalen bij de apotheek. Niet dezelfde dag in huis, maar een dag later. Een kwestie van een dag eerder aanvragen. Vervolgens kreeg ik het verzoek om herhaalrecepten online te bestellen op de website van de praktijk. Dat werkte prima. Ik tikte mijn gebruikersnaam –logisch, want ik ben een gebruiker van dat spul- en mijn wachtwoord in. Dan bestelde ik het gewenste medicijn en klikte op verzenden. De volgende ochtend ontving ik een email van mijn huisarts dat de aanvraag was goedgekeurd en dat ik de medicijnen de volgende dag bij de apotheek kon ophalen. Nog een dag erbij, maar ach, een kwestie van nog een dag eerder aanvragen.

Maar zo werkt het niet meer. Sinds eind vorig jaar moeten medicijnen worden aangevraagd op mijngezondheid.net. Daarin staat mijn volledige medische dossier, zo begreep ik uit de demo die ik na het klikken op een linkje op de site van mijn huisarts te zien kreeg. Nu ben ik een meegaand type, dus ik besloot me aan te melden op mijngezondheid.net. Het gaat immers om mijn gezondheid. Om op mijngezondheid.net te komen, moet je je aanmelden met je DigiD. Nu gebruik ik die niet dagelijks, dus heb ik mijn DigiD-gebruikersnaam en -wachtwoord ooit op een briefje geschreven. Dat briefje heb ik ergens verstopt, want het mag immers niet in handen van onbevoegden komen. Maar waar had ik het ook alweer gelaten? Toen ik voor het eerst mijn medicijn op mijngezondheid.net wilde bestellen, moest ik eerst mijn halve huis overhoop halen. Maar ik heb het briefje na lang zoeken gevonden.

Het aanmelden op mijngezondheid.net ging probleemloos. Ik moest wel eerst mijn DigiD-wachtwoord wijzigen, voor de veiligheid. Een kwestie van een logisch, maar toch ook moeilijk wachtwoord bedenken en op het briefje het oude wachtwoord doorstrepen en het nieuwe noteren. Zoiets kost wel even wat tijd, want nadat je een wachtwoord hebt bedacht, moet je altijd even schakelen naar je email om het nieuwe wachtwoord te activeren. Na het invoeren van mijn DigiD-gebruikersnaam en –wachtwoord moest ik even wachten op een sms-code. Maar toen ik die had ingetikt, was het dan eindelijk zover. Enigszins gespannen wachtte ik op wat ik te zien zou krijgen. Mijn gehele medische dossier zou immers zichtbaar worden. Niet dus. Het enige wat ik te zien kreeg, was mijn naam, de naam van mijn huisarts en het medicijn dat ik gebruik. Ik klikte wat op buttons, maar er kwam niets tevoorschijn. Daaruit zou je kunnen afleiden dat ik kerngezond ben, maar dat is gelet op mijn medische staat van dienst tamelijk ver bezijden de waarheid. Enigszins teleurgesteld klikte ik op de button waarmee je medicijnen kunt aanvragen. Er kwam een venstertje op mijn beeldscherm met de naam van het betreffende medicijn. Daarbij de mededeling dat dit medicijn uitsluitend op recept te verkrijgen is. Dat kwam goed uit, want dat wilde ik dus ook aanvragen. Maar hoe en waar ik ook klikte, er gebeurde niets. Ten einde raad heb ik de huisartsenpraktijk gebeld. De assistente die ik aan de lijn kreeg, vertelde me dat het allemaal nog niet werkte zoals het zou moeten werken, maar dat het binnenkort allemaal geoptimaliseerd zou worden. Zij activeerde voor mij wel de selectiemogelijkheid voor het aanvragen van het medicijn, zodat het in de toekomst goed zou gaan. Bovendien zorgde zij ervoor dat ik de pillen nog dezelfde dag bij de apotheek kon ophalen.

Afgelopen dinsdag zag ik dat er nog maar vier pillen in het stripje zaten. Als ik nu een herhaalrecept aanvraag, moet het dus lukken om het spul nog voor het weekend in huis te hebben, was mijn gedachte. Ik ging achter –of voor, zo u wilt- mijn pc zitten, opende mijngezondheid.net en tikte mijn DigiD-gebruikersnaam en –wachtwoord in. Hoewel ik het wachtwoord op een briefje had staan, lukte het me toch om een foutje te maken en moest ik het nogmaals proberen. De tweede keer ging het goed en was het wachten op de sms-code. Die kwam binnen op mijn iPhone. Ik opende het sms-bericht en tikte de code over. Fout! Nog een keer proberen. Nog een keer fout. Ik begreep er niets van, want ik had de code tot twee keer toe foutloos overgetikt. Een volgende kans kreeg ik niet, want ik mocht voor straf een kwartier lang geen nieuwe inlogpogingen doen. Als een ondeugende schooljongen werd ik in de hoek gezet.

Nadat ik mijn straf had uitgezeten, probeerde ik het opnieuw. Ik kreeg een nieuwe sms-code en tikte die in. Fout! Ik keek naar het sms-bericht op mijn iPhone en zag dat ik exact dezelfde code had ingetikt als een kwartier eerder. Mijn iPhone opent sms-berichten bovenaan, maar zet het laatst binnengekomen bericht onderaan. Vind ik niet logisch, maar dat terzijde. Met de juiste code kwam ik uiteindelijk op mijn medische pagina. Daar staat, behalve mijn naam, die van mijn huisarts en het medicijn dat ik gebruik, nog altijd niets. Wel kan ik nu het medicijn aanvinken en op zend klikken. Verzonden. Gelukt!

Woensdagochtend ontving ik een email van mijngezondheid.net dat er voor mij een bericht stond. Ik klikte op ‘Naar het bericht’ en meldde me met DigiD en sms-code – de juiste deze keer- aan. In het bericht stond te lezen dat voor het medicijn een recept vereist is –joh!- en dat dit is aangevraagd. Verder stond er dat ik van mijn huisarts bericht krijg wanneer ik het medicijn bij de apotheek kan afhalen.

U raadt het waarschijnlijk al. Het is inmiddels zaterdag en ik heb nog geen bericht ontvangen. De huisartsenpraktijk is gesloten. Mocht ik nog bericht krijgen, dan wordt dat op z’n vroegst maandag. Dan kan ik het spul op dinsdag –een week na de aanvraag- bij de apotheek ophalen. Lang leve de vooruitgang!